Aile üyelerinden bir girişimci, kısıtlı bir sermaye ile kendi ve ailenin beden gücünü de katarak bir işletme kurar. Tek kişi veya ortaklıkla başlayan, daha sonra diğer aile üyelerinin de katıldığı ve şartlar uygun oldukça büyümeye devam eden aile işletmesi oluşmuş olur.

Belirli bir büyüklüğe kadar kurucular ve çevresindeki kısıtlı sayıda azimli ve vefakâr çalışanı ile hızlı ilerleyen işletmeler, büyüme arttıkça sorunlar yaşamaya başlarlar. Büyüme ve gelişmeyle ilgili bir plana dahil olmayan sorunlar, ortaya çıktıkça tek tek çözülür, işletme yoluna devam eder. Ancak kurumsal ve bütünsel bir yaklaşım ve anlayış olmadığından, bu çözümler yetersiz gelir.

Artan problemler karşısında gerek patron gerek çalışanlar kendi açılarından problemler yaşarlar ve güven ortamları zedelenir. Bunun yanında bazen yanlış verilen önemli kararlarında etkisiyle İşletme hızla dibe doğru ilerler. Bazen de kuruculara bağlı olarak hayatını sürdüren işletme, ani gelişmelerden dolayı kuruculardan uzaklaştığında veya onu kaybettiğinde krize girer. Çoğunluğu bu krizden çıkamaz ve işletme kapanır.

Birçok aile işletmesi, kurumsallaşmanın nasıl yapılacağını bilmediklerinden kurumsallaşma konusunda bir türlü adım atmamaktadırlar.

Aile işletmelerinin gelişmesi, sürekliliğinin ve nesillere devrinin sağlanabilmesi için, kurumsallaşması zorunludur. Kurumsallaşma, işletmenin kuruluş veya büyümeye başladığı noktada oluşmaya başlaması gereken bir kurallarla yönetim yaklaşımıdır. İşletmeler büyüdükçe kurumsal seviyenin de ilerlemesi gerekir.